1979an Loli Anaut pedagogian adituak Amara Berri sistema proiektua sortu zuen.
Lanerako sistema bat da, diziplinartekotasuna lantzen duena, non antolakuntza,
plangintza, hausnarketa, analisia eta erabakiak hartzea sustatzen diren.
Sistema irakasleak ikasleak interpretatzeko modua aldatzeko eta berritzeko sortua izan
zen, hau da, haurrari eta beraren behar eta interesei garrantzi handiagoa emateko beharra
zela eta eratu zuten sistema, haurraren premiei egoki erantzuteko.
Horrez gain, errealitatearekin lotura gutxi eta diziplinen arteko lotura eza ere sistema
sortzeko faktoreak edo eragileak izan ziren. Hortaz, sistema, hutsune horiei aurre
egiteko sortua izan zen hain zuzen ere.
Sistema 7 printzipiotan oinarrituta dago: indibidualizazioa, sozializazioa, globalizazioa,
aktibitatea, sormena/irudimena, askatasuna eta normalizazioa.
Honako sistema eredua izan da eta hainbat eskolek ere martxan jarri dute Euskal Herri
barnean zein kanpoan, esaterako: Murumendi, Urdaneta, ....
Nola irakasten dute ?
Antolamenduaren ildotik, lehen esan dugun bezala, txoko edo testuinguru bakoitzean
hainbat jarduera izaten dituzte. Jarduera bakoitzak bere metodologia zehatza izan ohi
du. Hortaz gain, testuinguru eta jarduera horiek berberak izaten dira ziklo osoan zehar,
eta beraz, ikasleek eginkizun bera behin baino gehiagotan egiteko aukera izaten dute.
Departamentu edo txoko bat diseinatzen eta antolatzen dutenean bi alderdi izaten dituzte
kontuan: batetik, legeak zer jartzen duten eta dekretuak zer dion, hau da, haurrek zer
ikasi behar duten; eta bestetik, umeen interesak zein diren.
Egoera errealak ikasgelara eramaten dira, eta, haurrak, egoera errealei aurre egiten
ikasten dute. Adibidez, matematika arloan, neurriak ikasterako orduan, matematikako
txoko barnean ponpoiak, telarrak, eta jarduera errealak proposatzen dira. Haurrak
horretarako zenbat hari beharko dituen kalkulatu beharko ditu, ondoren, erosi eta josi
egingo du. Modu horretan, matematika ezik, beste gai batzuk lantzen ditu, hala nola
hizkuntza, plastika, talde lana...
Lanerako sistema bat da, diziplinartekotasuna lantzen duena, non antolakuntza,
plangintza, hausnarketa, analisia eta erabakiak hartzea sustatzen diren.
Sistema irakasleak ikasleak interpretatzeko modua aldatzeko eta berritzeko sortua izan
zen, hau da, haurrari eta beraren behar eta interesei garrantzi handiagoa emateko beharra
zela eta eratu zuten sistema, haurraren premiei egoki erantzuteko.
Horrez gain, errealitatearekin lotura gutxi eta diziplinen arteko lotura eza ere sistema
sortzeko faktoreak edo eragileak izan ziren. Hortaz, sistema, hutsune horiei aurre
egiteko sortua izan zen hain zuzen ere.
Sistema 7 printzipiotan oinarrituta dago: indibidualizazioa, sozializazioa, globalizazioa,
aktibitatea, sormena/irudimena, askatasuna eta normalizazioa.
Honako sistema eredua izan da eta hainbat eskolek ere martxan jarri dute Euskal Herri
barnean zein kanpoan, esaterako: Murumendi, Urdaneta, ....
Nola irakasten dute ?
Antolamenduaren ildotik, lehen esan dugun bezala, txoko edo testuinguru bakoitzean
hainbat jarduera izaten dituzte. Jarduera bakoitzak bere metodologia zehatza izan ohi
du. Hortaz gain, testuinguru eta jarduera horiek berberak izaten dira ziklo osoan zehar,
eta beraz, ikasleek eginkizun bera behin baino gehiagotan egiteko aukera izaten dute.
Departamentu edo txoko bat diseinatzen eta antolatzen dutenean bi alderdi izaten dituzte
kontuan: batetik, legeak zer jartzen duten eta dekretuak zer dion, hau da, haurrek zer
ikasi behar duten; eta bestetik, umeen interesak zein diren.
Egoera errealak ikasgelara eramaten dira, eta, haurrak, egoera errealei aurre egiten
ikasten dute. Adibidez, matematika arloan, neurriak ikasterako orduan, matematikako
txoko barnean ponpoiak, telarrak, eta jarduera errealak proposatzen dira. Haurrak
horretarako zenbat hari beharko dituen kalkulatu beharko ditu, ondoren, erosi eta josi
egingo du. Modu horretan, matematika ezik, beste gai batzuk lantzen ditu, hala nola
hizkuntza, plastika, talde lana...
Comentarios
Publicar un comentario